‘ಅಮೆರಿಕಾ ಅಮೆರಿಕಾ’ ಚಿತ್ರ ಬಿಡುಗಡೆಯಾದಾಗ ಬಹಳ ಇಷ್ಟ ಪಟ್ಟು ನೋಡಿ, ‘ನೂರು ಜನ್ಮಕೂ, ನೂರಾರು ಜನ್ಮಕೂ’ ಎಂದೂ ಹಾಡಿದ್ದು ಬಿಟ್ಟರೆ ಸೀರಿಯಸ್ಸಾಗಿ ಚಿತ್ರಗಳನ್ನು ನೋಡಿದ್ದು ಕಮ್ಮಿ. ಆಗ ಬಂತು ನೋಡಿ ’ಮುಂಗಾರು ಮಳೆ’ ಯೆಂಬ ಕುಂಭದ್ರೋಣ ಮಳೆ. ಊರವರೆಲ್ಲಾ ಮುಂಗಾರುಮಳೆಯಲ್ಲಿ ತೋಯ್ದು ತೆಪ್ಪೆಯಾದರೂ ನನಗೇಕೋ ಮಳೆಯಲಿ ನೆನೆಯುವ ಮನಸ್ಸಾಗಿರಲಿಲ್ಲ. ‘ನಾ ನಾಲ್ಕುಸಲ ನೋಡಿದೆ. ಹತ್ತು ಸಲ ನೋಡಿದೆ ಎಂದು ಕೆಲವರು ಅಂದರೂ, ಕೆಲವರು ಅಂಕಣಗಳಲ್ಲಿ ಚಿತ್ರದ ಬಗ್ಗೆ ಬಂದರೂ ತಲೆಕೆಡಿಸಿಕೊಳ್ಳದ ನಾನು ಮುಂಗಾರುಮಳೆ ಐವತ್ತು ದಿನಗಳನ್ನು ಪೂರೈಸಿ ಶತದಿನೋತ್ಸವದತ್ತ ದಾಪುಗಾಲಿಟ್ಟಾಗ ಇದ್ದಕ್ಕಿದ್ದಂತೆ ಎಲ್ಲಾ ಪುಸ್ತಕಗಳನ್ನು ಎತ್ತಿಟ್ಟು ಯುಗಾದಿ ಹಬ್ಬದಂದು ಆ ಚಿತ್ರವನ್ನು ನೋಡಿದೆ. ಅಬ್ಬಾ ! ಎಂಥಾ ಚಿತ್ರ ! ಚಲನಚಿತ್ರವನ್ನು ಕನ್ನಡದಲ್ಲಿ ಹೀಗೂ ಮಾಡಬಹುದಾ ಅನ್ನಿಸಿತ್ತು.
ನಂತರ ನನ್ನಾಕೆಯ ಜೊತೆ ನೋಡಿದ ಮೊದಲ ಸಿನಿಮಾ ’ದುನಿಯಾ’ ಹೊಸ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಕಾಣಿಸಿತು. ಅದಾಗಲೇ ನನ್ನ ತಲೆಯಲ್ಲಿ ಈಗ ಬರುತ್ತಿರುವ ಎಷ್ಟೋ ಕೆಟ್ಟ ಚಲನಚಿತ್ರಗಳಿಗಿಂತ ನನ್ನ ತಲೆಯಲ್ಲಿರುವ ಕಥೆಗಳು ಉತ್ತಮ ಚಲನಚಿತ್ರವಾಗಬಹುದಲ್ಲವೇ? ಎಂಬ ಪ್ರಶ್ನೆ ಮೂಡುತ್ತಿತ್ತು. ಆ ಪ್ರಶ್ನೆಯನ್ನು ಪರೀಕ್ಷೆಯ (ಎಂ.ಎ) ನೆಪವೂಡ್ಡಿ ತಡೆದಿದ್ದೆ.
ಪರೀಕ್ಷೆ ಮುಗಿಯಿತು ನೋಡಿ, ನನ್ನಲ್ಲಿದ್ದ ಕಥೆಗಾರ ಅವಾಗವಾಗ ಜಾಡಿಸಿ ಒದೆಯಲು ಶುರುಮಾಡಿದ. ಈ ಮಧ್ಯೆ ಒಂದು ಸಿನಿಮಾ ಆಗಬಹುದೇನೋ ಎಂದು ನಾನಂದು ಕೊಂಡಿರುವ ಕಥೆಯನ್ನು ’ಪೆನ್ ಎತ್ ಬರಿ, ಸ್ಯಾಂಡಲ್‌ವುಡ್‌ನಲ್ಲಿ ಮೆರಿ’ ಎಂಬ ಮಿರ್ಚಿಮೂವೀಸ್‌ರವರ ಸಿನಿಮಾ ಕಥಾ ಸ್ಪರ್ಧೆಗೆ ಕಳಿಸಿದ್ದೆ. ಅದಿನ್ನೂ ರಿಸಲ್ಟ್ ಬರುವುದರಲ್ಲಿದೆ(ಬರುವುದಿಲ್ಲವೆಂದು ಖಚಿತವಾಗಿದೆ).
ಅಷ್ಟೊತ್ತಿಗಾಗಲೇ ಸಿನಿಮಾಗೆ ಕಥೆ ಬರೆದರೆ ಅಷ್ಟೇ ಸಾಲದು, ಸಿನಿಮಾಗೆ ಚಿತ್ರಕಥೆಯನ್ನು ಬರೆಯಬೇಕು. ಅದು ಚಲನಚಿತ್ರದ ಪ್ರಮುಖ ಅಂಗ ಎಂಬುದು ಮನದಟ್ಟಾಗಿತ್ತು. ಇಂಟರ್‌ನೆಟ್‌ನಲ್ಲಿ ಸಾಕಷ್ಟು ಹುಡುಕಿ ತಿಳಿದುಕ್ಕೊಳಲು ಯತ್ನಿಸಿದ್ದರೂ ಸರಿಯಾದ ಮಾರ್ಗ ತಿಳಿದಿರಲಿಲ್ಲ. ಆಗ ಇದ್ದಕ್ಕಿದ್ದಂತೆ ಚಿತ್ರಲೋಕ.ಕಾಮ್‌ನಲ್ಲಿ ನಾಗತಿಹಳ್ಳಿ ಚಂದ್ರಶೇಖರ್‌ರವರ ನೇತೃತ್ವದಲ್ಲಿ ‘ರಾಜ್ಯಮಟ್ಟದ ಚಿತ್ರಕಥಾ ತರಬೇತಿ ಶಿಬರ’ ದ ಬಗ್ಗೆ ಮಾಹಿತಿಯಿತ್ತು. ತಕ್ಷಣ ಅರ್ಜಿ ಲಗಾಯಿಸಿ, ಬಂದಿದ್ದ ಸಾವಿರಾರು ಅರ್ಜಿಗಳ ಪೈಕಿ ಆಯ್ಕೆಯಾದ ನೂರಕ್ಕಿಂತ ಸ್ವಲ್ಪ ಹೆಚ್ಚು ಜನರಲ್ಲಿ ನಾನು ಒಬ್ಬನಾದಾಗ ನನ್ನ ಆನಂದಕ್ಕೆ ಮಿತಿಯಿರಲಿಲ್ಲ.
ಅಂತೂ ಇಂತೂ ಆಗಸ್ಟ್ ೨೦೦೮, ೧೫ ರ ಬೆಳಗ್ಗೆ ನಾ ನಾಗತಿಹಳ್ಳಿಯಲ್ಲಿದ್ದೆ. ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಒಂಬತ್ತರ ಹೊತ್ತಿಗೆ ಅ. ನಾಗತಿಹಳ್ಳಿಯ ಶಾಲೆ (ನಾಗ್ತಿ ಸಾರ್ ಅಲ್ಲೇ ಓದಿದ್ದು) ಯಲ್ಲಿ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ದಿನಾಚರಣೆ ಅದ್ದೂರಿಯಾಗಿ ನೇರವೇರಿತು. ನಂತರ ನಾಗ್ತಿಸರ್‌ರವರ ಮನೆಯ ದರ್ಶನವಾಯಿತು. ಮನೆಯ ಬದಿಯಲ್ಲೇ ಊಟತಿಂಡಿಗೆ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯಾಗಿದ್ದರಿಂದ ಬೆಳಗಿನ ತಿಂಡಿಯಾಯಿತು. ಅಲ್ಲಿಂದ ಮತ್ತೆ ಶಾಲೆಯ ಬಳಿ ಬಂದೆ ಆ ಶಾಲೆಯ ಹಿಂಭಾಗದಲ್ಲಿ ನಾಗ್ತಿಸರ್‌ರವರು ಕಟ್ಟಿಸಿರುವ ‘ಸಿಹಿಕನಸು’ ಬಯಲು ರಂಗಮಂದಿರವಿದೆ. ಅದು ಅದಾಗಲೇ ಶಿಬಿರಕ್ಕೆ ಸಜ್ಜಾಗಿತ್ತು. ಆ ರಂಗಮಂದಿರದ ಲಂಬಕ್ಕೆ ನಾಗ್ತಿಸರ್ ತಮ್ಮ ತಂದೆ-ತಾಯಿಯ ಹೆಸರಿನಲ್ಲಿ ಗ್ರಂಥಾಲಯ ಕಟ್ಟಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಪಕ್ಕಕ್ಕೆ ಶ್ರೀಮತಿ ನಾಗ್ತಿಸಾರ್‌ರವರ ಹೆಸರಿನಲ್ಲಿ ಕಂಪ್ಯೂಟರ್ ಸೆಂಟರಿದೆ. ಇದನ್ನೆಲ್ಲಾ ಗಮನಿಸುತ್ತಿದ್ದ ಸ್ವಲ್ಪ ಹೊತ್ತಿಗೆ ನಾಗ್ತಿಸರ್‌ರವರ ದರ್ಶನವಾಯಿತು. ಸೀದಾ ಹೋದವನೇ ಕೈ ಮುಗಿದು ‘ಹ್ಯಾಪಿ ಬರ್ತಡೇ ಸಾರ್’ ಎಂದೆ. ಅವರ ಗಮನವೆಲ್ಲಾ ಶಿಬಿರದ ಆರಂಭದ ತಯಾರಿಕಡೆಗಿತ್ತು. ‘ಕುಳಿತುಕ್ಕೊಳ್ಳಿ, ಸ್ವಲ್ಪ ಹೊತ್ತಿನಲ್ಲಿ ರಿಜಿಸ್ಟ್ರೇಷನ್ ಶುರು ಮಾಡುತ್ತೇವೆ, ತಿಂಡಿಯಾಗಿಲ್ಲದಿದ್ದರೆ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಬನ್ನಿ’ ಎಂದು ಹೇಳಿದರು. ತಿಂಡಿಯಾಗಿದ್ದರಿಂದ ನಾ ಬಂದು ಅವರನ್ನೇ ಗಮನಿಸುತ್ತಾ ಕುಳಿತೆ.
ಎಲ್ಲರ ರಿಜಿಸ್ಟ್ರೇಷನ್ ಆದ ಬಳಿಕ ಅಷ್ಟೊತ್ತಿಗಾಗಲೇ ಬಂದಿದ್ದ ಬಿ.ಸುರೇಶ್ (ಉದಯ ಟೀವಿಯ ’ನಾಕುತಂತಿ’ ಖ್ಯಾತಿ)ರವರು ತಮ್ಮ ಉಪನ್ಯಾಸವನ್ನು ನಡೆಸಿಕೊಟ್ಟರು. ಶಿಬಿರದ ಎಲ್ಲಾ ಅಭ್ಯರ್ಥಿಗಳು ಉತ್ಸುಕತೆಯಿಂದ ಪ್ರಶ್ನೋತ್ತರದಲ್ಲಿ ಭಾಗಿಯಾದರು. ನಮಗೆಲ್ಲಾ ಹೊಸ ಪ್ರಪಂಚದ ರೂಪುರೇಶೆಗಳು ಅರ್ಥವಾಗುತ್ತಾ ಹೋದವು. ಬಿ.ಸುರೇಶ್‌ರವರು ಬಹಳ ತಾಳ್ಮೆಯಿಂದ ಸಿನಿಮಾ ಮತ್ತು ಟಿವಿಯ ಎಬಿಸಿಡಿಯ ಬಗ್ಗೆ ಮತ್ತದರ ಹಲವಾರು ಮಜಲುಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಮನದಟ್ಟು ಮಾಡಿದರು.
ಅವರಿಗೆ ವಿದಾಯ ಹೇಳಿದ ನಂತರ ಊಟ ಮಾಡಿ ಬಂದವರಿಗೆ ಯುವ ನಿರ್ದೇಶಕ, ಯುವಕ. ಯುವತಿಯರಿಗೋಸ್ಕರವೇ ಚಿತ್ರಮಾಡುತ್ತೇನೆ ಎಂದು ಹೇಳುವ, ಆದರೆ ತಮಗೆ ಗೊತ್ತಿದ್ದೋ-ಗೊತ್ತಿಲ್ಲದೆಯೋ ಕಿರಿಯರಿಂದ-ಹಿರಿಯರ ತನಕ ಎಲ್ಲರನ್ನೂ ಸೆಳೆದಿಡಬಲ್ಲ ಚಿತ್ರಗಳನ್ನು ಕೊಟ್ಟಿರುವ, ಮುಂಗಾರು ಮಳೆ ಖ್ಯಾತಿ ಯೋಗರಾಜ್‌ಭಟ್ಟರು ನಮಗಾಗಿ ಕಾಯುತ್ತಿದ್ದರು. ಅವರೊಡನೆ ಮೊದಲಿಗೆ ಸಂವಾದ ಶುರುವಾಯಿತು. ಏನಾದರು ಪ್ರಶ್ನೆಗಳಿದ್ದರೆ ಕೇಳಿ ಎಂದು ಅವರು ಮೊದಲೇ ಹೇಳಿದ್ದರಿಂದ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳ ಸುರಿಮಳೆಯಾಯಿತು. ಎಲ್ಲಾ ಉದ್ದುದ್ದದ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳಿಗೂ ಚೋಟುದ್ದದ ಉತ್ತರ ಕೊಡುತ್ತಿದ್ದ ಭಟ್ಟರು ಸಿನಿಮಾದ ಕಷ್ಟಸಾಧ್ಯತೆಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಪರೋಕ್ಷವಾಗಿ ಹೇಳಿದರು. ಅವರಿಗೆ ಪಾತ್ರಗಳೇ ಕಥೆ. ಇದು ಒಂದು ತರಹದ ವಿರೋಧಾಭಾಸವಾಗಿ ಕಂಡರೂ ಅದು ಅವರ ಶೈಲಿ. ಮೇಕಿಂಗ್ ಆಫ್ ಮುಂಗಾರುಮಳೆಯ ಬಗ್ಗೆ ಸಾಕಷ್ಟು ಹೇಳಿದರು. ಅವರನ್ನೆಕೋ ಕಳುಹಿಸಿಕೊಡಲು ನಮಗೆ ಮನಸೇ ಬರಲಿಲ್ಲ
ಅದಾಗಲೇಸಂಜೆಯಾಗಿತ್ತು. ಇವೆಲ್ಲದರ ಮಧ್ಯೆ ಮತ್ತು ಸಂಜೆಯಲ್ಲಿ ನಮ್ಮೆಲ್ಲರ ನಾಗ್ತಿಸಾರ್ ಅಥವಾ ನಾಗತಿಹಳ್ಳಿಯ ಚಂದ್ರಣ್ಣ ಮೇಷ್ಟ್ರರ ಸಂದೋರ್ಭಚಿತ ಮಾತುಗಳು, ಸಲಹೆಗಳು ಚಿತ್ರಕಥೆಯ ಶಕ್ತಿ, ಮುಂತಾದ ವಿಷಯಗಳ ಬಹಳ ಧೀರ್ಘವಾದ ಉಪನ್ಯಾಸ ಮತ್ತು ಚರ್ಚೆ ನಡೆಯಿತು. ನಂತರ ಸಾಕ್ಷಾತ್ ವರಮಹಾಲಕ್ಷ್ಮೀಯಂತೆ ಬಂದ ಡಾ// ಜಯಮಾಲರೊಂದಿಗೆ ಮಾತುಕತೆ ನಡೆಯಿತು. ಶಾಲೆಯ ಸಹಾಯಕಿ ಮಣಕಮ್ಮ ನಾಗ್ತಿಸಾರ್‌ರವರ ’ಹೊಳೆದಂಡೆ’ ಕೃತಿಯನ್ನು ಅನಾವರಣ ಗೋಳಿಸಿದ್ದು ಸಂಜೆಯ ವಿಶೇಷವಾಗಿತ್ತು. ರಾತ್ರಿಯ ಊಟಮುಗಿಸಿದವರು ನಿದ್ದೇಗಣ್ಣಿನಲ್ಲೇ ಊರಿನ ಅರೆಶಿಕ್ಷಿತ ಮಹಿಳೆಯರು ಅಭಿನಯಿಸಿದ ’ಕರಿಭಂಟ’ ಎಂಬ ಅಮೋಘ ನಾಟಕವನ್ನು ನೋಡಿದೆವ. ನಮಗೆಲ್ಲಾ ತಂಗಲು ಸಮೀಪದ ಹಾಸ್ಟೆಲ್‌ವೊಂದರಲ್ಲಿ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯಾಗಿತ್ತು. ಮಲಗಿದಾಗ ರಾತ್ರಿ ಹನ್ನೇರಡಾಗಿತ್ತು. ನಿದ್ದೆಯು ಬರಲೊಲ್ಲದು. ಕಣ್ಮುಚ್ಚಿದ್ದರೂ ಸಿನಿಮಾದ ಚಿಂತೆ. ಹಾಗೂ ಹೀಗೂ ಬೆಳಕಾಯಿತು.
ಆಗಸ್ಟ್ ೧೬ರಂದು ಬೆಳಗ್ಗೆಯೇ ನಾಗ್ತಿ ಸಾರ್‌ರವರು ಕಥೆಯ ಆಯ್ಕೆ ಮತ್ತು ಚಿತ್ರಕಥೆಯ ಬೇಸಿಕ್ಸ್‌ಗಳನ್ನು ಹೇಳಿಕೊಟ್ಟರು. ನಮಗೆಲ್ಲಾ ಅಂದು ಹಬ್ಬದ ದಿನವಾಗಿತ್ತು. ಏಕೆಂದರೆ ಅಂದು ‘ಆದಿನಗಳು’ ನಿರ್ದೇಶಕ ಚೈತನ್ಯ, ‘ಕಾಡಬೆಳದಿಂಗಳು’ ಚಿತ್ರದ ಚಿತ್ರಕಥೆಗಾರ ಮತ್ತು ನಮ್ಮೆಲ್ಲರ ಆರಾಧ್ಯದೈವ ಬರಹಗಾರ ಜೋಗಿ ಉರ್ಫ್ ಜಾನಕಿ ‘ಈ ಟಿವಿ’ ಯ ಸೂರಿ, ‘ಹೂಮಳೆ’, ಇತ್ತೀಚೀನ ‘ಆಕ್ಸಿಡೆಂಟ್’ ಚಿತ್ರಗಳ ಸಿನಿಮಾಟೋಗ್ರಾಫ್‌ರ್ ಜಿ.ಎಸ್. ಭಾಸ್ಕರ್ ಮತ್ತು ‘ಪ್ರೇಮಲೋಕ’ದ ಮಾಂತ್ರಿಕ ಹಂಸಲೇಖಾ ಮತ್ತು ಲತಾಹಂಸಲೇಖ ಬಂದಿದ್ದರು. ಚೈತನ್ಯ "ರೋಡ್ ಟು ಪರ್ಡಿಶನ್" ಎಂಬ ಚಿತ್ರದ ಮೂಲಕ ತಮ್ಮ ಅಭಿಪ್ರಾಯಗಳನ್ನು ಹಂಚಿಕೊಂಡರು.
ನಂತರ ‘ನಾಯಿನೆರಳು’ ಮತ್ತು ದೂರದರ್ಶನದಲ್ಲಿ ಹಲವು ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದೆ ಪ್ರದರ್ಶನಗೊಂಡಿದ್ದ ‘ಅತೀತ’ (ಈ ಟೀವಿಯ ಸುರೇಂದ್ರನಾಥ್) ಎಂಬ ಕಿರುಚಿತ್ರವನ್ನು ವೀಕ್ಷಿಸಿದೆವು. ಇದರ ಕುರಿತು ಜೋಗಿ ಮತ್ತು ಸೂರಿಯವರ ಜೊತೆ ಚರ್ಚೆಯಾಯಿತು. ‘ಮೊಫಲ್-ಇ-ಆಜಮ್’ ಮತ್ತು ‘೮ ೧/೨’ ಎಂಬ ಚಿತ್ರಗಳ ಮೂಲಕ ಜಿ.ಎಸ್. ಭಾಸ್ಕರ್‌ರವರು ಚಿತ್ರದಲ್ಲಿ ಕ್ಯಾಮರದ ಮಹತ್ವದ ಬಗ್ಗೆ ತಿಳಿಸಿಕೊಟ್ಟರು.
ತದನಂತರ ಸಿನಿಮಾದಲ್ಲಿ ಸಂಗೀತದ ಮಹತ್ವ ಕುರಿತು ‘ನಾದಬ್ರಹ್ಮ’ ಹಂಸಲೇಖರಿಂದ ಸಾಕಷ್ಟು ತಿಳಿದು ಕೊಂಡೆವು. ಇವರೆಲ್ಲರೂ ತಮ್ಮತಮ್ಮ ಕ್ಷೇತ್ರದ ಹಲವು ಮಜಲುಗಳನ್ನು ತಿಳಿಸಿಕೊಟ್ಟು ನಮ್ಮನ್ನೆಲ್ಲಾ ಪ್ರೋತ್ಸಾಹಿಸಿದರು. ಸ್ವಲ್ಪ ಬಿಡುವಿನ ಸಮಯ ಸಿಕ್ಕರೂ ಸಾಕು ನಮ್ಮೂಂದಿಗೆ ಶಿಬಿರದ ಅಭ್ಯರ್ಥಿಯಂತೆಯೇ ಕುಳಿತು ನೋಟ್ಸ್ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದ ನಾಗ್ತಿಸಾರ್‌ರವರು ಉಪಯುಕ್ತ ಮಾಹಿತಿಯನ್ನು ನೀಡುತ್ತಿದ್ದರು.
ಹದಿನೇಳರಂದು, ಮೊದಲ ದಿನವೇ ನಾಗ್ತಿ ಸಾರ್‌ರವರು ನಮಗೆಲ್ಲಾ ತಿಳಿಸಿದಂತೆ ‘ಪದ್ಮಪ್ರಿಯ ಪ್ರಕರಣ’, ‘ಆರುಷಿ ಪ್ರಕರಣ’, ‘ತೇಜಸ್ವಿಯವರ ಮಾಯಾಮೃಗ’ ಅಥವಾ ನಮ್ಮದೇ ಯಾವುದಾದರೊಂದು ಆಯ್ಕೆಯ ಕಥೆ (ಪ್ರಕರಣ) ಕುರಿತು ಹತ್ತು ನಿಮಿಷಗಳ ಕಿರುಚಿತ್ರವಾಗುವಷ್ಟು ಹತ್ತು ಪುಟಗಳ ಚಿತ್ರಕಥೆ ಬರೆಯಬೇಕಿತ್ತು. ಅದು ಶಿಬಿರದ ಅಸೈನ್‌ಮೆಂಟ್. ಎಲ್ಲರೂ ಬಹಳ ಉತ್ಸುಕತೆಯಿಂದ ಯೂನಿವರ್ಸಿಟಿಯ ಪರೀಕ್ಷೆ ಬರೆದಂತೆ ಬೆಳಗಿನಿಂದ ಸಂಜೆಯವರೆಗೂ ಅವರವರ ಆಯ್ಕೆಯ ಚಿತ್ರಕಥೆಗಳನ್ನು ಬರೆದರು. ನಾಗ್ತಿ ಸಾರ್‌ರವರೇ ಆದಷ್ಟು ಅಭ್ಯರ್ಥಿಗಳ ಚಿತ್ರಕಥೆಗಳನ್ನು ನೋಡಿ ತಮ್ಮ ಸಲಹೆ-ಮಾರ್ಗದರ್ಶನ ನೀಡಿದರು. ನಾವದನ್ನು ತಿದ್ದಿ-ತೀಡಿ, ಒಪ್ಪ-ಒರಣ ಮಾಡಿ ಅವರ ಆಫೀಸಿಗೆ ಕಳುಹಿಸಿ ಮಾರ್ಗದರ್ಶನ ಪಡೆಯಬಹುದೆಂದು ಹೇಳಿದರು.
ಕೆಲವರು ಇನ್ನು ಬರೆಯುತ್ತಿದ್ದಾಗಲೇ ಮೂರೂ ದಿನಗಳಿಂದ ತಡೆದಿತ್ತೇನೋ ಎಂಬಂತೆ ಧಾರಾಕಾರವಾಗಿ ಮಳೆಯಾಯಿತು. ನಮ್ಮಗಳ ಚಿತ್ರಕಥೆಗಳನ್ನು ನೋಡಿ ಮೇಘರಾಜನು ಆನಂದಬಾಷ್ಪ ಸುರಿಸಿದನೆಂದು ಮೇಷ್ಟ್ರು ನಗೆ ಚಟಾಕಿ ಹಾರಿಸಿದರು. ಇನ್ನೇನು ಮಳೆ ನಿಂತಿತು ಅನ್ನುವಾಗಲೇ ಆ ಶಿಬಿರಕ್ಕೆ ಕಳಸವಿಟ್ಟಂತೆ ಗಿರೀಶ್‌ಕಾಸರವಳ್ಳಿಯವರ ಆಗಮನವಾಯಿತು. ಅವರೊಡನೆ ಸುದೀರ್ಘ ಚರ್ಚೆಯಾಯಿತು. ಮನರಂಜನೆ, ಸಿನಿಮಾ ಮತ್ತು ಸಾಹಿತ್ಯಗಳ ಭಿನ್ನತೆ, ಸಾಹಿತ್ಯವನ್ನು ಸಿನಿಮಾಕ್ಕೆ ಬಳಸುವ ಬಗ್ಗೆ ಸಿನಿಮಾದ ತಂತ್ರಗಳು ಹೀಗೆ ಹತ್ತು ಹಲವು ವಿಷಯಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಪೂರಕ ಮಾಹಿತಿ ನೀಡಿದರು. ನಮಗೆಲ್ಲಾ ಅವರು ಶಿಬಿರದ ‘ಪ್ರಮಾಣಪತ್ರ’ ವನ್ನು ನೀಡಿದರು. ಅವರ ಹಸನ್ಮುಖ ನನ್ನನು ಕಾಡಿದ್ದಂತೂ ನಿಜ.
.jpg)
ರಾತ್ರಿಯೇ ನಾವೆಲ್ಲಾ ಊಟಮುಗಿಸಿ ಒಲ್ಲದ ಮನಸ್ಸಿನಿಂದ ನಾಗ್ತಿ ಸಾರ್‌ರವರಿಗೆ, ಮೂರೂದಿನಗಳು ಹೊಸ ಪ್ರಪಂಚವನ್ನೇ ತೋರಿಸಿದ ಸುಂದರ ಹಳ್ಳಿ ಅ.ನಾಗತಿಹಳ್ಳಿಗೆ ಮತ್ತು ಅಲ್ಲಿನ ಸುಸಂಸ್ಕೃತ ಜನರಿಗೆ ಮತ್ತು ಶಿಬಿರದ ಎಲ್ಲಾ ಗೆಳೆಯ-ಗೆಳತಿಯರಿಗೆ ವಿದಾಯ ಹೇಳಬೇಕಾಯಿತು. ಕೆಲ ಅತಿಥಿಗಳು ಬರಲಿಲ್ಲವಾದರೂ ಅದು ಒಳ್ಳೆಯದೇ ಆಯಿತು. ಬಂದವರೊಡನೆ ಹೆಚ್ಚು ಹೊತ್ತು ಸಂವಾದ ನಡೆಸಲು ದಾರಿ ಮಾಡಿ ಕೊಟ್ಟಿತು. ಕಿರುತೆರೆಯ ಧಾರವಾಹಿಗಳ ಪಿತಾಮಹ ಟಿ.ಎನ್.ಸೀತಾರಾಂರವರು ಬಂದಿದ್ದರೆ ಚೆನ್ನಾಗಿತ್ತು ಎಂದು ಎಲ್ಲೋ ಒಂದು ಕಡೆ ಅನ್ನಿಸಿದ್ದು ನಿಜವಾದರೂ, ಕಾರ್ಯಾಗಾರದ ಅತಿಥಿಗಳ ಲಿಸ್ಟಲ್ಲಿ ಅವರಿರಲಿಲ್ಲ. ಶಿಬಿರದಲ್ಲಿ ಪ್ರಮುಖವಾಗಿ ಎದ್ದು ಕಂಡದ್ದು ನೂರಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ಶಿಬಿರಾರ್ಥಿಗಳಿದ್ದರೂ ಕಾಪಾಡಿದ ತರಗತಿಯ ಘನತೆ-ಗಾಂಭೀರ್ಯ. ನಾಗ್ತಿ ಸರ್‌ರವರ ಒಲವು ಅದೇ ಆಗಿತ್ತು. ಐವತ್ತು ವರ್ಷಪೂರೈಸಿದ ನಾಗ್ತಿ ಸರ್‌ರವರು ನಮ್ಮಗಳ ಜೊತೆ ಲವಲವಿಕೆಯಿಂದ ಓಡಾಡಿ ಕಾರ್ಯಾಗಾರವನ್ನು ಬಹಳ ಯಶಸ್ವಿಯಾಗಿ ನಡೆಸಿಕೊಟ್ಟರು.
ಮೂರು ದಿನಗಳಲ್ಲೂ ಅವರ ಸ್ನೇಹಿತರು, ಸಹಾಯಕರು, ಊರಿನ ವ್ಯಕ್ತಿಗಳು, ನಾಗ್ತಿ ಸಾರ್‌ರವರ ಶ್ರೀಮತಿ ಮತ್ತು ಮಕ್ಕಳು, ಅಡುಗೆ ಮಾಡಿ ಬಡಿಸಿದವರು, ಸೈಲೆಂಟಾಗಿ ನಮ್ಮೊಡನೆಯೇ ಕುಳಿತಿದ್ದ ‘ಬಯಲು ಸೀಮೆಯ ಕಟ್ಟೆ ಪುರಾಣ (ಲಂಕೇಶ್ ಪತ್ರಿಕೆ) ಖ್ಯಾತಿಯ ಡಾ||ಡಿ.ಬಿ.ಚಂದ್ರೇಗೌಡರು, ಮಲಗಲು ಜಾಗಕೊಟ್ಟ ಹಿರಿಯರೊಬ್ಬರು. ಬಸ್ಸಿನ ಡ್ರೈವರ್‌ಗಳು ಎಲ್ಲರೂ ತಮ್ಮ ಮನೆಯ ಮಕ್ಕಳಂತೆಯೇ ನಮ್ಮನ್ನು ನೋಡಿಕೊಂಡರು.
ಇದೆಲ್ಲಾ ಮೊದಲ ಚಿತ್ರಕಥಾ ಶಿಬಿರದ ಅನುಭವಗಳಾದರೆ, ೨೦೦೯ರ ಯುಗಾದಿಯ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ನಡೆದ ಶಿಬಿರದ್ದು ಮತ್ತೊಂದು ಕಥೆ. ಅದನ್ನು ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳುತ್ತೇನೆ.
ನಾಲ್ಕು ವರ್ಷಗಳ ನಂತರ ಈ ಶಿಬಿರದ ಪ್ರಯೋಜನಗಳೇನು ಎಂದು ಕೇಳಿಕೊಂಡರೆ, ಉತ್ತರ ನಿಚ್ಚಳವಾಗಿದೆ. ನನ್ನ ‘ಮಳೆಯಾಗು ನೀ...’ ಕವನ ಸಂಕಲನ ಮೊದಲಿಗೆ ಪ್ರಕಟವಾಯಿತು. ನಂತರ, ‘ಮುಗುಳ್ನಗೆ’ ಎಂದು ಸಿನಿಮಾಗಾಗಿ ಬರೆದ ಕಥೆಯನ್ನು ಕಾದಂಬರಿಯ ರೂಪದಲ್ಲಿ ಪ್ರಕಟಿಸಿದೆ. ‘ಸ್ನೇಹ ಮಾಡಬೇಕಿಂಥವಳ’ ಎಂಬ ಪುಸ್ತಕ ಇದೇ ತಿಂಗಳಲ್ಲಿ ಪ್ರಕಟವಾಗಲಿದೆ. ಜೊತೆಗೆ ಅಲ್ಲೊಂದು ಇಲ್ಲೊಂದು ಸಿನಿಮಾ ಕಥೆಗಾಗಿ ಕರೆಗಳು ಬರುತ್ತಿವೆ.
ಎಲ್ಲದ್ದಕ್ಕಿಂತ ಬಹುಮುಖ್ಯವಾಗಿ, ಶಿಬಿರದಲ್ಲಿ ಸಿಕ್ಕ ಗೆಳೆಯರು, ಜೀವದ ಗೆಳೆಯರಾಗಿದ್ದಾರೆ. ಕಾದಂಬರಿಕಾರ ರಾಜು ಗಡ್ಡಿ, ಸಹೃದಯಿ ಅಜಿತ್ ಕೌಂಡಿನ್ಯ, ಇದಾಗಲೇ ಅಸೋಸಿಯೇಟ್ ಡೈರೆಕ್ಟರ್ ಆಗಿರುವ ಆಕಾಶ ಆರಾಧ್ಯ ಮತ್ತು ಅನೇಕ ಗೆಳೆಯರು ‘ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಸ್ನೇಹಿತರಲ್ಲ, ಸ್ನೇಹಿತರಿಂದಲೇ ಜೀವನ’ ಎಂದುಕೊಂಡಿರುವ ನನ್ನ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ನೆಲೆಯಾಗಿದ್ದಾರೆ.
