ಗುರುವಾರ, ಫೆಬ್ರವರಿ 10, 2011

ಲ್ಯಾಪ್ ಟಾಪ್ ಭಂಗಿಯಲ್ಲಿ... ಪ್ರೀತಿಯೊಡನೆ ಒಂದು ಸಂಜೆ...

ಲ್ಯಾಪ್ ಟಾಪ್ ಭಂಗಿಯಲ್ಲಿ... ಪ್ರೀತಿಯೊಡನೆ ಒಂದು ಸಂಜೆ...




ಹೊಸ ವರ್ಷ, ಹೊಸ ಉಲ್ಲಾಸದೊಂದಿಗೆ ನಾವಿಬ್ಬರೂ ಭೇಟಿಯಾದೆವು. ಪರಸ್ಪರ ಚಾಕಲೇಟ್, ಶುಭಾಷಯಗಳ ವಿನಿಮಯವಾಯಿತು. ಅವಳು ನನ್ನ ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ದೃಷ್ಠಿಯಿಟ್ಟು ನೋಡುತ್ತಿದ್ದರೆ, ನಮ್ಮಿಬ್ಬರ ಪ್ರೀತಿ ಅದೆಷ್ಟು ಅಗಾಧಾವಾದುದು ಎಂದೆನಿಸುತ್ತಿತ್ತು. ನಾನೇ ಮಾತಿಗಿಳಿದು “ಹೊಸವರ್ಷದ ಮೊದಲ ದಿನ ಒಂದು ಒಳ್ಳೆಯ ಕೆಲಸ ಮಾಡಬೇಕೆಂದಿರುವೆ” ಎಂದೆ. ನಾನು ಅಪರೂಪಕೊಮ್ಮೆ ಮಾಡುವ ಒಳ್ಳೆಯ ಕೆಲಸವೆನೆಂದು ಅವಳಿಗೆ ಗೊತ್ತು. ನನ್ನ ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿ ಬಂದು ಕುಳಿತಳು. ಅವಳ ಲ್ಯಾಪ್ (ತೊಡೆ) ಮೇಲೆ ನನ್ನ ಟಾಪ್ (ತಲೆ) ಇಟ್ಟು ಮಲಗಿದೆ. “ಇದೇ ತಾನೇ, ನಿಮ್ಮ ಒಳ್ಳೆಯ ಕೆಲಸ” ಎಂದಳು. “ಇಲ್ಲಾ, ಇವತ್ತು ಇನ್ನೂ ಸ್ವಲ್ಪ ಇದೆ” ಎಂದೆ. “ಆಸೆ, ದೋಸೆ, ಹಪ್ಪಳ, ಅವೆಲ್ಲಾ ಎನೂ ಇಲ್ಲ, ಸುಮ್ಮನೆ ಮಲಗಬೇಕು ಅಷ್ಟೆ” ಎಂದು ನನ್ನ ತಲೆಯಲ್ಲಿ ನವಿರಾಗಿ ಕೈಯಾಡಿಸುತ್ತಿದ್ದಳು. ಅವಳ ಪುಟ್ಟ ಬೆರಳುಗಳು ನನ್ನ ಕೂದಲಿನ ಜೊತೆ ಆಟವಾಡುತ್ತಿದ್ದರೆ ಮಧುರಾನುಭವ. “ಛೇ! ಅದಲ್ಲಾ... ಒಂದು ಕಥೆ ಹೇಳಬೇಕೆಂದಿರುವೆ” ನಾನಂದೆ. “ಹೇಳಿ” ಎಂದಳು. “ಇದೊಂದು ಇಂಗ್ಲೀಷ್ ನಲ್ಲಿ ನಾ ಓದಿದ ಒಂದು ಅಪೂರ್ವ ಪ್ರೇಮ ಕಥನ” ಎಂದು ಶುರುವಿಟ್ಟುಕೊಂಡೆ.

ಸಂಜೆಯ ಆರಕ್ಕೆ ಆರು ನಿಮಿಷ ಮಾತ್ರ ಬಾಕಿಯಿದೆ ಎಂದು ನಗರದ ರೈಲ್ವೇಸ್ಟೇಷನ್ ಮಾಹಿತಿ ಕೇಂದ್ರದ ಮೇಲಿದ್ದ ಬೃಹತ್ ಗಡಿಯಾರ ತೋರಿಸುತ್ತಿತ್ತು. ಉದ್ದವಾಗಿದ್ದ ತರುಣ ಸೇನಾಧಿಕಾರಿ ರೈಲ್ವೇಸ್ಟೇಷನ್ನಿಂದ ಆಗಷ್ಟೆ ಹೊರಗೆ ಬಂದು ಸೂರ್ಯನ ಕಿರಣಗಳಿಂದ ಕಂದಾಗಿದ್ದ ಮುಖವೆತ್ತಿ ತನ್ನ ಕೈ ಗಡಿಯಾರದಲ್ಲಿ ದೃಷ್ಠಿನೆಟ್ಟು ಸಮಯವನ್ನು ಧೃಡಪಡಿಸಿಕೊಂಡ. ಅವನ ಎದೆಯ ಸದ್ದು ಕೇಳಿ ಭಯಗೊಂಡಿದ್ದರೂ ತಹಬದಿಗೆ ತರಲಾಗುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ಇನ್ನಾರು ನಿಮಿಷಕ್ಕೆ ಆತ ತನ್ನ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಹದಿಮೂರು ತಿಂಗಳುಗಳಿಂದ ವಿಶೇಷ ಸ್ಥಾನ ಪಡೆದಿದ್ದ ಆಕೆಯನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗಲಿದ್ದಾನೆ. ಅವಳನ್ನೆಂದೂ ನೋಡಿಲ್ಲ. ಆದರೆ ಆಕೆಯ ಪತ್ರಗಳು ಮಾತ್ರ ಅವನ ಜೊತೆಯಲ್ಲಿ ಇವೆ ಮತ್ತು ಅವನಿಗೆ ಬೆಂಬಲವಾಗಿವೆ.

ಮಾಹಿತಿ ಕೇಂದ್ರಕ್ಕೆ ಅಂಟಿ ಕುಳಿತಾತನ ಪಕ್ಕದಲ್ಲೇ ಜನರು ಅಲ್ಲಿನ ಅಧಿಕಾರಿಗಳಿಗೆ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳ ಮಳೆ ಸುರಿಸುತ್ತಿದ್ದರು.

ಲೆಫ್ಟಿನೆಂಟ್ ಬ್ಲಾಂಡ್ಪೋಿರ್ಡ್ ತಾನು ಯುದ್ದ ಮಾಡಿದ್ದ ಒಂದು ಭಯಾನಕ ರಾತ್ರಿಯನ್ನು ನೆನಪಿಸಿಕೊಳ್ಳುತಿದ್ದ. ವೈರಿಗಳ ಪಾಳಯದಲ್ಲಿ ತನ್ನ ಯುದ್ದವಿಮಾನ ಸಿಕ್ಕಿತ್ತು. ವೈರಿ ಪೈಲಟ್ನತ ಕುಹಕ ನಗೆ ಕಂಡಿತ್ತು.

ತನ್ನದೊಂದು ಪತ್ರದಲ್ಲಿ ಅವನು ಪದೇಪದೇ ಭಯ ಬೀಳುತ್ತಿದ್ದುದ್ದನ್ನು ನಿವೇದಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದ. ಆ ಭಯಾನಕ ಯುದ್ದದ ಸ್ವಲ್ಪ ದಿನಗಳ ಮುಂಚೆ ಅವಳಿಂದ ಉತ್ತರವೂ ಬಂದಿತ್ತು. “ಹೌದು, ನೀನು ಭಯಗೊಂಡಿರುವೆ...ಎಲ್ಲ ಯೋಧರಂತೆ. ಕಿಂಗ್ ಡೇವಿಡ್ಗೂ ಭಯವಿರಲಿಲ್ಲವೇ? ಅದಕ್ಕೋಸ್ಕರವೇ ಆತ ಇಪ್ಪತ್ತಮೂರನೇ ಪವಿತ್ರಗೀತೆ (ಕ್ರಿಶ್ಚಿಯನ್ನರ) ಯನ್ನು ಬರೆದಿದ್ದು. ಮುಂದಿನ ಬಾರಿ ನೀ ಭಯಗೊಂಡಾಗ, ನನ್ನ ಧ್ವನಿಯು ನಿನ್ನಲ್ಲಿ ಕೇಳಿಸಲಿ: “ಸಾವಿನ ನೆರಳಿನ ಕಣಿವೆಯಲ್ಲಿ ನಾ ನಡೆಯುತ್ತಿದ್ದರೂ, ನನಗ್ಯಾವ ದುಷ್ಟಶಕ್ತಿಗಳ ಭಯವಿಲ್ಲ. ಏಕೆಂದರೆ ನೀ ನನ್ನ ಜೊತೆಗಿರುವೆ” ”. ಅವಳ ಕಲ್ಪಿತ ಧ್ವನಿಯಿಂದ ಉತ್ತೇಜಿತನಾಗಿ ಆ ಯುದ್ದದಲ್ಲಿ ಗೆದ್ದಿದ್ದ.

ಆರಕ್ಕೆ ನಾಲ್ಕು ನಿಮಿಷ ಬಾಕಿಯಿದೆ. ಇನ್ನೇನೂ ಅವಳ ನಿಜವಾದ ಮಧುರ ಧ್ವನಿಯನ್ನು ಕೇಳಲಿದ್ದಾನೆ. ಅವನ ಮುಖದಲ್ಲಿ ಕುತೂಹಲವಿದೆ.

ಅಗಣಿತ ತಾರಾಗಣಗಳ ಚಪ್ಪರದ ಕೆಳಗೆ ಲಗುಬಗೆಯಿಂದ ಜನಗಳು ಓಡಾಡುತ್ತಿದ್ದರು. ಒಬ್ಬಳು ಚೆಂದದ ಹುಡುಗಿ ಅವನ ಹತ್ತಿರದಲ್ಲೇ ನಡೆದು ಹೋದಳು. ಲೆಫ್ಟಿನೆಂಟ್ ಬ್ಲಾಂಡ್ಪೋಯರ್ಡ್ ಕುಳಿತಲ್ಲೇ ಚಲಿಸಿದ. ಅವಳ ಮೇಲುವಂಗಿಯ ಮೇಲೆ ಗುಲಾಬಿಯಿತ್ತು. ಆದರದು ಕಡು ಕೆಂಪು ಬಣ್ಣದ್ದು. ಇವರಿಬ್ಬರ ಒಪ್ಪಂದದಂತೆ ಕೆಂಪಾದ ಚಿಕ್ಕ ಗುಲಾಬಿಯಾಗಿರಲಿಲ್ಲ. ಮತ್ತು, ಆ ಹುಡುಗಿ ಹದಿನೆಂಟರ ತರುಣಿಯಂತಿದ್ದಳು. ಆದರೆ ಹೋಲಿಸ್ ಮೇನೆಲ್ ಮುಚ್ಚು ಮರೆಯಿಲ್ಲದೆಯೇ ತನಗೆ ಮೂವತ್ತು ಎಂದು ಬರೆದಿದ್ದಳು. “ಆದರೇನಂತೆ? ನನಗಾಗಲೇ ಮೂವತ್ತೆರಡು ಎಂದು ಸಮಾಧಾನಗೊಂಡಿದ್ದ.

ಅವನ ಮನಸ್ಸು ಆ ಪುಸ್ತಕಕ್ಕೆ ಮರಳಿತ್ತು. ಫ್ಲೋರಿಡಾದ ತರಬೇತಿ ಶಿಬಿರದಲ್ಲಿದ್ದವನಿಗೆ ಸೈನ್ಯದ ಗ್ರಂಥಾಲಯದಲ್ಲಿದ್ದ ಸಾವಿರಾರು ಪುಸ್ತಕಗಳಲ್ಲಿ ದೇವರೇ ಆ ಪುಸ್ತಕವನ್ನು ಇವನ ಕೈಗೆ ನೀಡಿದಂತಿತ್ತು. “Of Human Bondage” ಎಂಬ ಆ ಪುಸ್ತಕದ ತುಂಬಾ ಮಹಿಳೆಯೊಬ್ಬಳು ಬರೆದಿದ್ದ ನೋಟ್ಸಗಳಿದ್ದವು. ಈ ರೀತಿಯ ಬರವಣಿಗೆ ಆತನಿಗೆ ಇಷ್ಟವಾಗುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲವಾದರೂ, ಅಭಿಪ್ರಾಯಗಳು ವಿಭಿನ್ನವಾಗಿದ್ದವು. ಒಬ್ಬಳು ಹೆಂಗಸು ಗಂಡಸಿನ ಎದೆಯಾಳವನ್ನು ಅರ್ಥಮಾಡಿ ಕೊಳ್ಳಬಹುದೆಂಬ ಉಹೆಯೂ ಆತನಿಗಿರಲಿಲ್ಲ. ಆಕೆಯ ಹೆಸರು ಪುಸ್ತಕದಲ್ಲಿತ್ತು: “ಹೋಲಿಸ್ ಮೇನೆಲ್”. ನ್ಯೂಯಾರ್ಕ್ ಟೆಲಿಪೋನ್ ಡೈರೆಕ್ಟರಿ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಅವಳ ವಿಳಾಸವನ್ನು ಪತ್ತೆ ಹಚ್ಚಿದ್ದ. ಅವಳಿಗೆ ಪತ್ರ ಬರೆದ. ಅವಳೂ ಉತ್ತರಿಸಿದಳು. ಇವನೆಲ್ಲಿಗೋದರೂ ಪತ್ರವ್ಯವಹಾರ ಮುಂದುವರೆಯಿತು.

ಹದಿಮೂರು ತಿಂಗಳುಗಳು ಅವಳು ಚಾಚೂ ತಪ್ಪದೇ ಉತ್ತರ ಬರೆಯುತ್ತಿದ್ದಳು ಮತ್ತು ಅವನಿಂದ ಕಾಗದ ಬರದಿದ್ದರೆ ಅವಳೇ ಬರೆಯುತ್ತಿದ್ದಳು. ಮತ್ತಾಗ ಅವಳು ತನ್ನನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸುತ್ತಿದ್ದಾಳೆ ಎಂದು ನಂಬಿದ್ದ. ಅವಳೂ ಪ್ರೀತಿಸುತ್ತಿದ್ದಳು.

ಆದರೆ, ಆತನ ಮನವಿಯನ್ನು ತಿರಸ್ಕರಿಸಿ ತನ್ನ ಪೋಟೋವನ್ನು ಕಳುಹಿಸಿರಲಿಲ್ಲ. ಸ್ವಲ್ಪ ಅತಿಶಯೋಕ್ತಿಯೆನಿಸಿದರೂ ನಿಜವಾಗಿತ್ತು. ಆದರವಳು ಕಾರಣವನ್ನು ವಿವರಿಸಿದ್ದಳು. “ನಿನ್ನ ಭಾವನೆಗಳು ನಿಜವೇ ಆಗಿದ್ದರೆ ನಿಷ್ಕಪಟವಾದ ತಳಹದಿಯಿದ್ದರೆ ನನ್ನ ರೂಪ ಮುಖ್ಯವಾಗುವುದಿಲ್ಲ. ನಾನೇನಾದರೂ ರೂಪವತಿಯಾಗಿದ್ದರೆ, ನೀ ನನ್ನ ರೂಪಕ್ಕೆ ಮರುಳಾಗಿ ಪ್ರೀತಿಸಿದೆ ಎಂಬ ಭಾವನೆ ನನ್ನನ್ನು ಕಾಡುತ್ತಿರುತ್ತದೆ. ಮತ್ತು ಆ ರೀತಿಯ ಪ್ರೀತಿ ನನಗೆ ಅಸಹ್ಯವಾಗುತ್ತದೆ. ನಾನೇನಾದರೂ ಸಾಧಾರಣವಾಗಿದ್ದರೆ (ಇರಬಹುದೆಂದು ನೀನು ಒಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು) ನೀನು ಒಂಟಿಯಾಗಿರುವೆ ಮತ್ತು ಅದೇ ಕಾರಣಕ್ಕೆ ನನಗೆ ಪತ್ರ ಬರೆಯುತ್ತಿದ್ದೀಯಾ ಎಂದು ಪರಿತಪಿಸಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ. ಬೇಡ, ನನ್ನ ಪೋಟೋವನ್ನು ಕೇಳಬೇಡ. ನೀನೇ ನ್ಯೂಯಾರ್ಕಿಗೆ ಬಂದಾಗ ನನ್ನನ್ನು ನೋಡಿದ ಮೇಲೆ ನಿರ್ಧಾರಕ್ಕೆ ಬರುವಿಯಂತೆ. ಜ್ನಾಪಕವಿರಲಿ ನಾವಿಬ್ಬರೂ ಈ ಸಂಬಂಧವನ್ನು ನಿಲ್ಲಿಸುವುದೋ ಅಥವಾ ಮುಂದುವರೆಸುವುದೋ ನಮ್ಮದೇ ಸ್ವತಂತ್ರ ಆಯ್ಕೆ.

ಆರಕ್ಕೆ ಒಂದು ನಿಮಿಷ ಮಾತ್ರ. ಬಿಗಿಯಾಗಿ ಸಿಗರೇಟಿನ ಧಮ್ ಎಳೆದ (ನಾ ಸೇದುವುದಿಲ್ಲವಾದ್ದರಿಂದ ನಿಟ್ಟುಸಿರಿಟ್ಟೆ) ಲೆಫ್ಟಿನೆಂಟ್ ಬ್ಲಾಂಡ್ಪೋೇರ್ಡ್ನವ ಎದೆ ಆತನ ವಿಮಾನಕ್ಕಿಂತ ಎತ್ತರಕ್ಕೆ ಜಿಗಿದಿತ್ತು.

ಒಬ್ಬಳು ಹೆಂಗಸು ಅವನ ಬಳಿಗೆ ನಡೆದು ಬರುತ್ತಿದ್ದಳು. ಉದ್ದ ಮತ್ತು ತೆಳುವಾಗಿದ್ದಳು. ಚೆಲುವಾದ ಕೂದಲು ಸುರುಳಿಯಾಕಾರದಲ್ಲಿ ಕಿವಿಯ ಬದಿಯಲ್ಲಿದ್ದವು. ಕಣ್ಣುಗಳು ನೀಲಿ ಹೂಗಳಂತಿದ್ದವು. ಅವಳ ತುಟಿ ಮತ್ತು ಗಲ್ಲ ಮೃದು ನಿಲುವು ತಳೆದಿದ್ದವು. ಅವಳ ತಿಳಿ ಹಸುರಿನ ಉಡುಗೆಯಲ್ಲಿ ವಸಂತ ಋತುವೆ ಮೈವೆತ್ತಂತೆ ಬಂದಳು.

ಅವನು ಅವಳೆಡೆಗೆ ಚಲಿಸಿದ. ಅವಳು ಗುಲಾಬಿಯನ್ನು ತೊಟ್ಟಿಲ್ಲವೆಂಬುದನ್ನು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಮರೆತಿದ್ದ. ಆತ ಅವಳನ್ನು ಸಮೀಪಿಸಿದಂತೆ ಅವಳ ತುಟಿಗಳಲ್ಲಿ ಸಣ್ಣದಾಗಿ ಕೆಣಕುವ ನಗೆ ಮೂಡಿತ್ತು.

“ನೀವು ನನ್ನ ಹಾದಿಯಲ್ಲಿದ್ದೀರಾ, ಲೆಫ್ಟಿನೆಂಟ್?” ಅವಳು ಗೊಣಗುಟ್ಟಿದ್ದಳು.

ತನಗರಿವಿಲ್ಲದೆಯೇ, ಆತ ಒಂದು ಹೆಜ್ಜೆ ಅವಳಿಗೆ ಹತ್ತಿರವಾದ. ಅದಾಗ ಹೋಲಿಸ್ ಮೇನೆಲಳನ್ನು ನೋಡಿದ.

ಹೋಲಿಸ್ ಮೆನೆಲ್ ಸರಿಯಾಗಿ ಆ ಹುಡುಗಿಯ ಹಿಂದೆಯೇ ನಿಂತಿದ್ದಳು. ನಲವತ್ತರ ವಯಸ್ಸನ್ನು ದಾಟಿರಬಹುದಾದ ಹೆಂಗಸು. ಅವಳ ಮಾಸುತ್ತಿದ್ದ ಕೂದಲುಗಳು ಧರಿಸಿದ್ದ ಟೋಪಿಯೊಳಗಿದ್ದವು. ಸ್ವಲ್ಪ ಧಡೂತಿಯಾಗಿದ್ದಳು. ದಪ್ಪನೆಯ ಕಾಲುಗಳು ಶೂನೊಳಗೆ ತುರುಕಿದಂತಿದ್ದವು. ಆದರೆ ಅವಳ ಸುಕ್ಕುಗಟ್ಟಿದ್ದ ಮೇಲಂಗಿಯಲ್ಲಿ ಕೆಂಪು ಗುಲಾಬಿ ಧರಿಸಿದ್ದಳು.

ತಿಳಿ ಹಸಿರು ಬಣ್ಣದ ಉಡುಗೆ ತೊಟ್ಟಿದ್ದ ಹುಡುಗಿ ಮೆಲ್ಲನೆ ಅಲ್ಲಿಂದಾ ಮಾಯವಾದಳು.

ಬ್ಲಾಂಡ್ಪೋುರ್ಡ್ನತ ಮನಸ್ಸು ಇಬ್ಬಂದಿಯಾಯಿತು. ಅಲ್ಲಿಂದ ಮಾಯವಾದ ಹುಡುಗಿಯನ್ನು ಹಿಂಬಾಲಿಸಲು ಯೋಚಿಸಿದನಾದರೂ ತನ್ನ ಜೊತೆಯಲ್ಲೇ ಇರುತ್ತಿದ್ದ ಹೋಲಿಸ್ ಮೇನೆಲ್ಳ ಚೈತನ್ಯಕ್ಕೆ ಅವನ ಮನಸ್ಸು ಸೋತಿತ್ತು. ಮುಖಾಮುಖಿ ಅವರಿಬ್ಬರು ನಿಂತಿದ್ದಾರೆ. ಅವಳ ಮಂದವಾದ ದುಂಡು ದಂಡಾದ ಮುಖದಲ್ಲಿ ಕೋಮಲತೆಯಿತ್ತು. ಕಂದು ಬಣ್ಣದ ಕಣ್ಣುಗಳಲ್ಲಿ ಬೆಚ್ಚನೆಯ ಪ್ರೀತಿ ಇಣುಕುತಿತ್ತು.

ಲೆಫ್ಟಿನೆಂಟ್ ಬ್ಲಾಂಡ್ಪೋ್ರ್ಡ್ ಹಿಂದೆ ಸರಿಯಲಿಲ್ಲ. ಆತನ ಕೈ ಬೆರಳುಗಳು ಸ್ವಲ್ಪ ಹರಿದಿದ್ದ “Of Human Bondage” ಪುಸ್ತಕವನ್ನು ಧೃಡವಾಗಿ ಹಿಡಿದಿವು. ಅದು ಆಕೆಗೆ ಈತನನ್ನು ಗುರುತುಹಿಡಿಯಲು ಸಹಕಾರಿ. ಪ್ರಯಶಃ ಇದು ಪ್ರೀತಿಯಲ್ಲ, ಅದಕ್ಕಿಂತಲೂ ಮಿಗಿಲಾದ, ಒಂದು ಅಮೂಲ್ಯವಾದ ಜೀವಮಾನವೀಡಿ ಋಣಿಯಾಗಿರಬೇಕಾದ ಸ್ನೇಹ ಸಂಬಂಧ.

ಆತ ಆಕೆಗೆ ಸೆಲ್ಯೂಟ್ ಮಾಡುತ್ತಾ, ತನ್ನ ಕೈಯಲ್ಲಿದ್ದ ಪುಸ್ತಕವನ್ನು ಅವಳೆಡೆಗೆ ಚಾಚುತ್ತಾ, ತನಗೆ ನಿರಾಶೆಯಾದರು ಹೇಳಿದ: “ನಾನು ಲೆಫ್ಟಿನೆಂಟ್ ಜಾನ್ ಬ್ಲಾಂಡ್ಪೋ್ರ್ಡ್. ಮತ್ತು ನೀವು... ನೀವು... ಮಿಸ್ ಮೇನೆಲ್? ನಿಮ್ಮನ್ನು ಭೇಟಿಯಾದದ್ದು ಬಹಳ ಸಂತೋಷವಾಯಿತು. ನನ್ನ ಜೊತೆ... ಊಟಕ್ಕೆ ಬರುವಿರೋ?”

ಅವಳ ಮುಖ ನಗುವಿನಿಂದ ಅರಳಿತು. “ಏನಾಗುತ್ತಿದೆಯೆಂದು ನನಗೆ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ ಮಗು” ಎಂದು ಆಶ್ಚರ್ಯಚಕಿತವಾಗಿ ಉತ್ತರಿಸಿದಳು. ಮುಂದುವರೆಯುತ್ತಾ, “ಇದೀಗ ತಾನೇ ಇಲ್ಲಿಂದ ಹೋದ ತಿಳಿ ಹಸಿರು ಬಟ್ಟೆ ತೊಟ್ಟಿದ್ದ ಆ ಯುವತಿ ಈ ಗುಲಾಬಿಯನ್ನು ತೋಡುವಂತೆ ವಿನಂತಿಸಿದಳು. ನೀವೇನಾದರೂ ಊಟಕ್ಕೆ ನನ್ನನ್ನು ಕರೆದರೆ ಅವಳು ನಿಮಗೆ ಮುಂದಿನ ರಸ್ತೆಯಲ್ಲಿರುವ ಹೋಟೆಲ್ನೆಲ್ಲಿ ಕಾಯುತ್ತಿರುತ್ತಾಳೆಂದು ಹೇಳಬೇಕೆಂದಳು. ಇದೊಂದು ರೀತಿಯ ಪ್ರೇಮಪರೀಕ್ಷೆ ಎಂದು ಹೇಳಿದಳು. ನನಗಿಗಾಗಲೇ ಅಂಕಲ್ ಸ್ಯಾಮ್ನೊಂನದಿಗೆ ಇಬ್ಬರು ಮಕ್ಕಳಿದ್ದಾರೆ. ಅದಕ್ಕೆ ನಾನೂ ಆ ಯುವತಿಯ ಮಾತಿಗೆ ಸಮ್ಮತಿಸಿದೆ.” ಎಂದು ನಗುತ್ತಾ ಅಲ್ಲಿಂದ ತೆರಳಿದಳು.

ಕಥೆ ಕೇಳಿದ ನನ್ನುಡಿಗೆ ಹಣೆಗೊಂದು ಹೂ ಮುತ್ತನಿಟ್ಟಳು.



(ಪ್ರೇರಣೆ: ಎರಡನೇ ಪಿ.ಯು.ಸಿ. ಪಠ್ಯವಾಗಿರುವ, ಚಿಕನ್ ಸೂಪ್ ಫಾರ್ ದಿ ಸೋಲ್ ಪುಸ್ತಕದ, ಸುಲಮಿತ್ ಈಶ್-ಕಿಶೋರ್ ರವರ “Appointment with Love” ಎಂಬ ಕಥೆ)

- ಗುಬ್ಬಚ್ಚಿ ಸತೀಶ್, ಗುಬ್ಬಿ.

12 ಕಾಮೆಂಟ್‌ಗಳು:

  1. ನಿಮ್ಮ ಕಾಂಪ್ಲಿಮೇಂಟ್ಸ್‍ಗೆ ಧನ್ಯವಾದಗಳು ದಿಗ್ವಾಸ್ ಹೆಗಡೆಯವರೆ.

    ಪ್ರತ್ಯುತ್ತರಅಳಿಸಿ
  2. ಸತೀಶ್ ಸರ್, ನಮಸ್ತೆ.
    ನನ್ನ ಗೆಳೆಯನೊಬ್ಬ, ಈ ಕಥೆಯನ್ನು ಹಾಗು ಪುಸ್ತಕದ ಬಗ್ಗೆಯೂ ಒಮ್ಮೆ ಹೇಳಿದ್ದ.
    ಆದರೆ, ನೀವು ಹೇಳಿದ್ದ ಶೈಲಿ ತುಂಬಾ ಇಷ್ಟ ಆಯ್ತು..
    ಇನ್ನಷ್ಟು ಕಥೆಗಳು ಬರಲಿ.
    ಬಿಡುವಿದ್ದಾಗ ದಯವಿಟ್ಟು ಭೇಟಿ ಕೊಡಿ : www.pennupaper.blogspot.com
    ಧನ್ಯವಾದಗಳು.

    ಪ್ರತ್ಯುತ್ತರಅಳಿಸಿ
  3. ನಿಮ್ಮ ಗ್ರಹಿಕೆ ಮತ್ತು ಅದನ್ನು ಬಿಡಿಸಿ ಹೇಳುವ ರೀತಿ ಎರಡೂ ಸುಂದರ ಅತೀ ಸುಂದರ.
    ನನ್ನ ಬ್ಲಾಗಿಗೂ ಬನ್ನಿ ಸಾರ್...
    www.badari-poems.blogspot.com
    www.badari-notes.blogspot.com
    facebook profile: Badarinath Palavalli

    ಪ್ರತ್ಯುತ್ತರಅಳಿಸಿ
  4. ಅನಿಲ್ ಸರ್, ಈ ಕಥೆ ಎಷ್ಟು ಚೆನ್ನಾಗಿದೆ ಅಲ್ವಾ? ಎಷ್ಟು ಬಾರಿ ಓದಿದರೂ ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಸೆಳೆಯುತ್ತದೆ. ನಿಮ್ಮ ಮೆಚ್ಚುಗೆಗೆ ನನ್ನ ನಮನಗಳು.

    ಪ್ರತ್ಯುತ್ತರಅಳಿಸಿ
  5. ಪಲವಳ್ಳಿ ಸರ್, ನಾನು ನಿಮ್ಮ ಅಭಿಮಾನಿಯೇ ಆಗಿದ್ದೇನೆ. ನನ್ನ ಗ್ರಹಿಕೆಯನ್ನು ಗ್ರಹಿಸಿದಕ್ಕೆ ನನ್ನ ನಮನಗಳು.

    ಪ್ರತ್ಯುತ್ತರಅಳಿಸಿ
  6. ಸ್ವಲ್ಪ ಸ್ಪೆಲಿಂಗ್ ಮಿಸ್ಟೇಕ್ಸ್ ಇದ್ದಾವೆ ಕ್ಷಮಿಸಿಬಿಡಿ.

    ಪ್ರತ್ಯುತ್ತರಅಳಿಸಿ
  7. ಸತೀಶ್...ಬಹಳ ಸುಂದರ ಹಿನ್ನೆಲೆ ಕೊಟ್ರಿ ಕಥೆ ಹೇಳೋರಿಗೆ ಮತ್ತು ಕೇಳೋರಿಗೆ...ಹಹಹ ಕಥೆ ಹೆಣಿಕೆ ಚನ್ನಾಗಿದೆ...ಮುಂದುವರೀಲಿ...ನಿಮ್ಮೀ ಪ್ರಾಕಾರವೂ...

    ಪ್ರತ್ಯುತ್ತರಅಳಿಸಿ
  8. ಅಜಾದ್ ಭಯ್ಯಾ, ನೀವು ಹೀಗೆ ಬೆನ್ನು ತಟ್ತಾ ಇರಿ... ಧನ್ಯವಾದಗಳು.

    ಪ್ರತ್ಯುತ್ತರಅಳಿಸಿ

ನೀರು (ಪುಟ್ಟ ಕತೆ)

  ಜನನಿಬಿಡ ರಸ್ತೆಯಲ್ಲಿ ಬೆಳಗಿನ ದಿನಚರಿ ಆರಂಭವಾಗಿತ್ತು. ನಡಿಗೆ, ವ್ಯಾಯಾಮ ಮುಗಿಸಿ ವಯೋವೃದ್ದರು ಆರಾಮವಾಗಿ ಹರಟುತ್ತಾ ಮನೆಯಕಡೆ ಹೆಜ್ಜೆ ಹಾಕುತ್ತಿದ್ದರು. ತಡವಾಗಿ ಹ...